Karotkaja razmova sa Źmitrom Saŭkam, adnym z aŭtaraŭ klasičnaj knihi “Bielaruski zbor pravilaŭ: Sučasnaja narmalizacyja”.
— Jak vy staviciesia da bielaruskaj lacinki?
— Ja joj karystajusia.
— Jak vy dumajecie, lacinka naohul maje šancy adradzicca?
— Ja dumaju, svajim adkazam ja skazaŭ vieĺmi šmat! Niesumnienna, kali ja joju karystajusia, značycca ja baču za joj pierśpiektyvy. Niesumnienna. Nu a ŭžo jak linhvist, ci, chutčej, jak narmalizatar, ja skažu, što ja nia toĺki karystajusia joju, ja, pryznajusia, što planuju vydać pravapis i lacinicaju. Alie dlia hetaha treba raźviazać dva vialikija pytańni — adno boĺšaje, druhoje mienšaje — źviazanyja ź bielaruskaj lacinicaj, a heta ŭzo patrabuje abmierkavańnia. I ja spadziajusia, što, skažam, kali nia ŭlietku, to ŭvosień nam udasca sabrać navukovuju kanfierencyju pryśviečanuju lacinicy. Heta nastupny krok, i jaho treba bylo b zrabić.
Imia (abaviazkova)
E-mail (Abaviazkova - nia budzie bačny inšym)
Tvoj kamentar (źmienš | paboĺš)
Dazvolienyja tagi: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <code> <em> <i> <strike> <strong>
Papiaredni prahliad: ...